Let me tell you about the birds and the bees, and the flowers and the trees ( Jewel Ekens) Als ik over het pad van onze dames naast de stal loop, zingt dit liedje regelmatig door mijn hoofd.
Ik heb afgelopen voorjaar namelijk allemaal verschillende bloemenmengels daar gezaaid. Helaas werd het na mijn enthousiaste zaaimiddag droog en deed het gezaaide zaad helemaal niets en hebben we naast de stal niet de gelegenheid om water te geven. Dus moest mijn geduld, eindeloos geduld hebben. Met enige regelmaat liep ik met mijn lief over het pad om te kijken wat en of er al iets opkwam. De uitspraak ‘Ik zie alleen maar onkruid’ is me toen wel een aantal keer ontschoten.
Wat me dan ook weer af doet vragen, wanneer is iets onkruid en wanneer vinden wij het mooi. Ik ging mijn bloemenrand iets meer waarderen, toen ik de eerste “vreemde” plantjes ontdekte. Het gros wat er staat is nog steeds “onkruid” in mijn beleving, maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen, m’n bloemenrandje wordt steeds bloemrijker.
Ieder voorjaar is het weer in het nieuws, de insectenpopulatie neemt dramatisch af. En wij als boeren krijgen daar de ‘schuld’ van, tenminste zo voelt het voor mij. Nu zijn wij als boeren ons heel erg bewust van de natuur om ons heen en weten we als geen ander, dat ook de insecten onderdeel zijn van onze kringloop. Leg maar eens een mooie koeienvlaai of het kadaver van een dood dier ergens neer, het word keurig opgeruimd door de vogels en de insecten. Niet alleen opruimen is aan deze beestjes besteed, ook de bestuiving van aardappels, fruit en bloemen zijn de insecten uitermate goed toe vertrouwd. Daarbij dienen zij ook nog als voedsel voor de vogels, de spreeuwen en mussen die in ons dak nestelen, zagen we regelmatig met de bek vol insecten onder de dakpannen verdwijnen.
hard aan het werk deze vlieg
In het nieuws krijgt het gebruik van pesticiden de schuld van de terugloop van de insecten, meerdere studies die dat aantonen worden erbij gehaald. Wat mij altijd weer af doet vragen, ‘hoe zit het dan met al die dicht geplaveide steden? De achtertuinen, waar geen plant het licht meer ziet, het gras gemaakt is van plastic? Zou het schelen als iedereen wat meer groen zijn tuin in of balkon op haalde? Ik weet het eerlijk waar niet, maar denk wel dat het afnemen van de populatie insecten niet alleen te wijten is aan de boeren en tuinders, daar zijn we als mensen allemaal verantwoordelijk voor.
Dus zaaide ik bussenvol bloemenzaad langs onze stal, om maar weer te laten zien, dat we als boer echt alle beestjes waarderen voor wie ze zijn. Al vervloek ik de mug en vlieg wel met enige regelmaat. Mijn bloemenzee, is nu nog niet wat ik er van gehoopt had, maar misschien moet mijn geduld nog wat meer geduld hebben en zien we volgend jaar nog veel meer moois terug. Voor nu moet ik me tevreden stellen, met een paar nieuwe bloemen en oude bekenden.
Hoe het ook zij, mijn bloemenpracht laat me met regelmaat zingen 🎶
Ja ik weet het, volgens de kalender is de zomer er wel te verstaan pas 2 dagen, maar ik heb haar echt al geroken. Afgelopen week zijn we bezig geweest met het klaarmaken van ons hooi en de geur van hooi is voor mij de ultieme geur van de zomer. Voor hooi gebruiken we twee oudere weilanden. In deze weides staan veel verschillende soorten gras waardoor deze bij uitstek geschikt zijn om hooi van te maken.
Na het maaien wordt het gras iedere dag geschudt, dit doen we om het gras om te draaien, zodat de andere kant ook kan drogen. Woensdag en donderdag regende het, ’t liefst zie je die regen niet, maar met hooi is het niet heel erg als er een klein buitje invalt. Gisterenochtend de laatste keer het gras geschud, er zat nog flink dauw in het hooi en het moet echt goed droog zijn voordat het geperst wordt, anders gaat het broeien.
Hooibroei is de benaming voor een proces waarbij een hoeveelheid hooi of ander organisch materiaal tot zelfontbranding komt.
Een paar uur later wordt het gras op wiezen gelegd met de hark. Dit noemen wij inschoppen, maar ik ben er inmiddels achter dat dat in Nederland meerdere benamingen heeft, zo heb je ook zwillen of wierzen. Vervolgens komt de loonwerker de baaltjes persen. Na het persen gaan ze in een verzamelbak, die ze dan in groepjes van 8 klaar legt voor ons. In onderstaand filmpje zie je hoe dat in zijn werk gaat.
Zodra we weten welke dag we gaan hooien, worden onze vrijwilligers gecharterd. Dit zijn broers, zwagers, buren, vrienden, neefjes, boerenburen en andere enthousiastelingen. We hooien eigenlijk altijd ’s avonds, dan is het niet zo warm meer als overdag en zijn de meeste vrijwilligers vrij. Na het avondeten opent de boerensportschool zijn deuren en gaan we met elkaar aan de slag. De baaltjes worden met de verreiker op de wagen geladen (vroeger deden we dat met een riek, baaltje voor baaltje) en daar gestapeld. Het stapelen van de balen is een preciezie werkje, want als de wagen niet goed geladen is, loop je het risico dat de balen er weer af vallen en je dus weer opnieuw kunt beginnen.
Als alle wagens geladen zijn, gaan we terug naar huis. Tijd voor een bakkie koffie en wat drinken. Daarna worden de wagens weer geleegd, het hooi wordt opgeslagen in de schuur voor de komende winter. Het dient als voer voor onze kalfjes en voor de koeien die met verlof zijn. Met deze hoeveelheid baaltjes hebben we zeker genoeg voor de komende winter. Als dan alle baaltjes in de schuur liggen en er is niemand meer die nog pap kan zeggen, drinken we met elkaar een biertje met een bittergarnituurtje erbij en vertrekt zo langzaamaan iedereen richting de douche en ’t bed. Het is lastig om de sfeer van het hooien om te zetten in woorden. Het is ieder jaar weer, een heel gezellige avond, waar we super blij zijn met alle lieve mensen om ons heen.
Gisteren was Beleef 2019 een inspiratie evenement voor agrarische vrouwen. Een aantal weken terug kwam ik de eerste aankondigingen hiervan tegen. Een hele dag van huis zo ver van te voren plannen en dan ook nog de afstand erheen, dat hield me toch wel tegen. Deze dag werd georganiseerd in Cuijk, bijna anderhalf uur hier vandaan zonder files. Omdat de dag om 10 uur begon en rond 16.30 afgelopen zou zijn, wist ik van te voren al zeker dat ik niet zonder files heen en terug zou komen. Maar ja een dag tussen allemaal boerinnen en dan ook nog inspiratie op doen, leek me wel erg leuk.
Gelukkig gaf het weerbericht een regenachtige week aan en besloot ik afgelopen zondag mij toch op te geven voor dit evenement. Vol goed moed vertrok ik gisteren om 7.30 naar Cuijk. Hier en daar had ik wat vertraging, maar op zich verliep de reis prima. Onderweg bedacht ik mij, dat een van mijn lieve vriendinnen in Brabant woont. Dus die werd gebeld om de avondfiles te omzeilen en even keigezellig bij te kletsen.
In Brabant aangekomen bleek al snel dat veel boerinnen met elkaar naar dit evenement waren gekomen. Ik had geen slachtoffer kunnen vinden dat met mij op stap wilde, maar gelukkig heb ik m’n Hollandse mond bij me en is een praatje maken geen enkel probleem. Want iedere vrouw die je aanspreekt heeft een agrarische achtergrond en da’s zo makkelijk kletsen hè. Ik sprak vooral veel boerinnen, uit de Achterhoek en uit Brabant, maar kwam ook aan de praat met twee tuindersvrouwen, als tuindersdochter was ook daar prima een praatje mee te maken.
Rond 10 uur startte het programma, aan de stoel voor ons hing een goodiebag (dat hoort er zo’n dag wel een beetje bij) en op de stoel een flesje water, erg fijn. De aftrap werd verzorgd door Mevrouw de Boer, zij verzorgen trainingen en coachingsprogramma’s voor agrarische vrouwen. Zij legden uit hoe moeilijk het is om vaste patronen te doorbreken, dit komt door ons reptielenbrein. Biologisch gezien de hersenstam. Veel voorbeelden die zij gaven waren erg herkenbaar.
Het reptielenbrein (de hersenstam) is het oudste gedeelte van het menselijk brein. Het zoogdierenbrein en neocortex zijn de andere gedeelten van onze hersenen. Het reptielenbrein controleert onze primaire levensbehoeften, zoals onze ademhaling en eetlust, veiligheid, overleven maar ook vecht- en vluchtreacties. Daarnaast zal dit brein een koopbeslissing bepalen. Hoe ouder het brein, hoe meer invloed dit namelijk heeft op ons gedrag. Het reptielenbrein werkt op de automatische piloot. Het kan dan ook het beste gezien worden als een mechanisme dat automatisch reageert op prikkels die emoties in ons oproepen. Dit is ook de reden dat het reptielenbrein met het onderbewustzijn van een mens vergeleken wordt. Geuren en geluiden spelen hier een belangrijke rol in. bron http://www.thehuddle.nl
Hierna kwam een Vlaamse boerin vertellen over haar leven op de boerderij, dat er na de dood van haar man, nooit meer hetzelfde uit zal zien. Wat zij ons op het hart drukte, was vergeet vooral niet LIEF te hebben en dat te laten blijken aan hen die je lief hebt. Inspirerend om te horen hoe zij het bedrijf niet alleen overeind heeft gehouden, maar ook heeft uitgebreid.
Daarna was het tijd voor de lunch. Lekker eten en gezellig kletsen met weer nieuwe gezichten. Na de lunch wilde ik graag op een andere plek zitten. Het leuke van zo’n dag vind ik namelijk dat je veel nieuwe mensen leert kennen. Dat viel nog niet helemaal mee kan ik je zeggen. De eerste plek waarvan ik vroeg of die vrij was, was bezet door iemand die nog naar het toilet was. Oké, geen probleem op naar de volgende vrije stoel. Daar aangekomen vroeg ik of de stoel vrij was. “Nee zo was het antwoord, daar zat vanochtend al iemand anders Uiteindelijk was stoel nummer drie raak en kwam ik naast die gezellige tuindersvrouwen terecht.
Het middagprogramma werd weer afgetrapt door Mevrouw de Boer, dit keer mochten we aan het werk. Teken jezelf (o kak ik kan niet tekenen) en daar omheen alle ballen die je omhoog houdt. We hadden daarvoor twee pagina’s ruimte. In eerste instantie denk je dan da’s veel te veel. Maar ja gaandeweg vulde mijn pagina’s zich toch vrij rap. Wat zette ik daar zoal op, vraag je je misschien af, nou een paar dan om een idee te geven. Manlief, de kinderen, de koeien, familie, vrienden, boekhouding, huishouding etc. Vervolgens moesten we de ballen die het belangrijkste voor ons zijn in een ❤ plaatsen. De ballen waar ik veel tijd aan besteed kregen een ✨ De ballen waar je veel energie van krijgt een + en ballen die energie kosten een -.
Het ❤ en de ✨ waren snel concreet. Daar mocht ik er ook maar drie van kiezen en dat blijft toch heel dichtbij. Het uitmaken wat er energie oplevert en wat er energie kost vond ik veel lastiger. Zo ben ik bijvoorbeeld onderdeel van een clubje boeren dat graag een verbinding wil maken met burgers. Enerzijds vind ik dat super leuk om te doen, maar het kost me ook veel tijd en energie. Daar kun je dus een afweging in gaan maken, ga ik hiermee door, of levert het te weinig op? Zo kijk je naar al je ballen en blijkt er voor sommige ballen een makkelijke oplossing te zijn. Dit was voor mij het leerzaamste deel van de dag. Hierna kwam er nog een blinde vrouw vertellen over de doelen die zij zich gesteld had en uiteindelijk ook allemaal had behaald. Haar motto was dan ook geluk zit in erkenning, waardering en het hebben van een doel.
Op het toilet hing deze toepasselijke plaat
Tijd voor een kop thee. Het was inmiddels 16 uur en het programma liep al ruim een uur uit. Omdat ik om 17.30 had afgesproken bij mijn vriendin te zijn, heb ik het laatste deel van het programma niet meegemaakt. Enerzijds jammer, maar aan de andere kant had ik hier al zoveel gehoord waar ik verder over wilde prakkiseren dat het ook wel even genoeg was voor mijn brein. Bij mijn vriendin heerlijk gegeten en bijgekletst. Wat is het fijn om vriendinnen te hebben, waar je ’s ochtends naar toe belt en ’s avonds aan kunt schuiven om een hapje mee te eten. Vrienden is één van de ballen, gelukkig was dat een bal waar een dikke + bij staat.
Liefs Jacqueline
Liefde is het enige dat zich vermenigvuldigd als je het deelt ❤
Ouders van nu plaatste bovenstaande artikel. Hierin wordt een onderzoek gepubliceerd waarin een epidemioloog en omgevingspsycholoog (ik moest even opzoeken hoe ik dat schrijf) uitleggen hoe dat volgens hen komt.
Kinderen die tussen het groen wonen, spelen vaker buiten. Ik vertelde al eerder dat dat hier heel wisselend is. Nu het mooier weer wordt, zijn de kinderen vaker buiten, onze jongste vertrekt soms echt gelijk uit bed naar buiten. Soms stuur ik iedereen verplicht naar buiten. Werkt beide kanten op, hun zijn lekker in het groen en ik kan even mijn ding doen. Graag ga ik met ze mee naar buiten, want ook volwassene in het groen komen sneller tot rust en zijn positiever gestemd. Als ik dat zo lees, is ons leven één groot ontspannen feestje.
Volgens het onderzoek hebben met name de jongens door het buiten spelen een ideaal lichaamsgewicht. Toch jammer dat dat voor mij als moeder niet geldt, ging ik toch vaker buiten spelen. 😉
Het beste resultaat uit het onderzoek vind ik wel dat er op de boerderij veel minder kinderen met een allergie leven. Denk ik niet dat er op alle boerderijen mensen met zonder allergie wonen, Onzer zou iedereen dat willen. Onze kinderen hebben gelukkig helemaal geen last van allergieën. Daar ben ik heel blij mee, het lijkt me ontzettend lastig om allergisch te zijn als je op een boerderij of waar dan ook woont.
De epidemioloog uit dit artikel geeft aan dat kinderen op de boerderij met heel veel verschillende bacteriën en schimmels in aanraking komen. Nou dat geloof ik gelijk, als ik af en toe de handen en voeten van m’n jongste zie, dan is het maar goed dat ik niet allergisch ben, voor vuil dan wel te verstaan. 🤣
We hadden er weer eens één. ‘T was alweer een poosje geleden dat het KNMI een code aan de weersverwachting plakte. Dit keer voor onze provincie code oranje. Enerzijds denk ik dan, ’t zal zo’n vaart wel niet lopen, maar anderzijds maakt het me ook onrustig, want wat nou als ze gelijk hebben?
Buienradar werd gisteren meerdere malen gecontroleerd, alle apps werden gecheckt en gecheckt en gecheckt. Iedereen was het er over eens. We moesten ons voorbereiden op zwaar weer. Veel regen, hagel, windstoten en onweer.
Kom maar op met die regen dachten wij, want het is droog op het land. Ons gras en de maïs kunnen een flinke plensbui prima hebben. De hagel die voorspeld was mag onze deur dan wel voorbij.
Ook in de boerinnengroep op Facebook werd er door heel veel collega’s uitgekeken naar regen. Maar ook niet door iedereen, want er waren er ook die het gras nog binnen moesten halen. Veel verschillende belangen lopen dan door elkaar.
De voorspelling gaf code oranje vanaf 18 uur, toen keken we nog tegen een strak blauwe hemel aan. Rond 20 uur werd het dan toch wat donkerder buiten, zou het dan toch? Buienradar gaf ons inmiddels niet veel hoop op regen meer.
Vol verwachting bleef de blik toch op buiten gericht. Rond 20.30 de eerste flitsen in de verte en om 21 uur dan toch de felbegeerde regen. Helaas niet de hoeveelheid die we hadden gehoopt, maar wie ’t kleine niet eert, is ’t grote niet weert. Blij met de 5mm die we kregen.
Vanochtend bleek dat het weer zich heel verschillend had gedragen door het land heen. Sommige boerinnen hadden geen druppel water, anderen hadden wel 40 mm in de regenmeter. Waaide het hier maar een beetje, op andere plaatsen vlogen de pannen in ’t rond. Het is en blijft natuur en hoe graag we als mensen alles willen regelen, ik ben nog steeds blij dat dat niet kan. 😉
Vandaag is het wereldmelkdag. Dus hoog tijd voor een blog over melk. Maar ja waar begin ik dan. Er is namelijk heel veel te vertellen over ‘ons’ mooie product.
‘melk is een vloeistof, welke door een vrouwelijk zoogdier wordt aangemaakt, nadat zij een jong heeft gebaard’
Nadat een kalf geboren is, is het melken van de koe direct mogelijk, deze allereerste melk noemen we biest. Deze melk bevat meer vet en eiwit, maar vooral veel anti stoffen die voor het kalf enorm belangrijk zijn. Soms geven koeien meer dan genoeg biest voor het kalf en kunnen we er ook nog mensen blij mee maken. Als je biest au bain marie verwarmd, wordt het een soort pap, lekker met suiker en beschuit. Er zijn mensen die ik daar voor wakker mag maken. Na een aantal dagen krijgt de biest de samenstelling waarin wij hem kennen en hebben we het over melk.
Wat zit daar nou allemaal in? Daarvoor moest ik even internet op duiken. Het vet, eiwit, lactose en calcium weet ik, maar ik deel graag complete informatie met jullie. Melk bevat ook nog vitamine D, B12, magnesium, natrium en kalium. Melk staat in de schijf van 5 en wordt dus aanbevolen in een gezonde leefstijl. Er zijn veel verschillende producten die van melk worden gemaakt. De meeste zijn iedereen wel bekend en ga ik niet voor jullie opratelen.
Onze meiden produceren melk vanaf het moment dat zij hun eerste kalf kregen. Melk geven doen zij niet continu, als een koe in verwachting is van een kalfje, krijgt zij 6 tot 8 weken zwangerschapsverlof. Dit verlof is nodig om zich klaar te maken voor de volgende lactatie (periode dat de koe melk geeft). Het is mogelijk om de koe te blijven melken, maar dan maakt ze minder goede biest aan. Voor de dames geldt dat aan het einde van hun melkgevende periode het kalf zwaarder gaat wegen. Alles gaat ook voor een koe net wat moeizamer. Lekker met verlof is dus ons devies. Dit verlof noemen we de droogstand van de koe. Hoor je dus een boer praten over droge koeien? Dan weet je nu wat hij bedoeld. De eerste weken van de droogstand is het uier van de koe helemaal slap, ze produceert dan geen melk. Naarmate de uitgerekende datum dichterbij komt, vult ook haar uier zich weer met melk.
Het uier van de koe is er in alle vormen, maten en kleuren. Vol bewondering kijk ik vaak naar onze drachtige pinken. Tijdens de dracht van een jonge koe, ontwikkeld zich in de laatste maanden het uier. Waar eerst alleen 4 spenen zaten, groeit een vernuftig systeem, dat ons voorziet van melk. En net als bij mensen geldt ook voor onze meisjes, de één is wat ruimer bedeeld als de ander! De grote van het uier zegt echter niets over de hoeveelheid melk die de dames geven. Wel kun je aan het uier zien of het al om een oudere koe gaat, ook onze oudere dames ervaren last van de zwaartekracht.
Mede namens onze dames zeg ik PROOST op wereldmelkdag!
Boerin in Midden Delfland 